A nova Sofía Toro

06 Dec A nova Sofía Toro

sta primeira semana de decembro falei con dúas galegas cuxas vidas cambiaron moito nos últimos tempos. As dúas son triunfadoras nos seus respectivos traballos e ambas teñen menos de 30 anos. Refírome á deportista Sofía Toro e á actriz María Mera. Coa medallista nos Xogos Olímpicos de Londres falei sobre as súas posibilidades de estar na cita de Río de Janeiro e os seus problemas para atopar patrocinadores, e coa inesquecible Vanesa Viaño na serie de Voz Audiovisual Matalobos sobre a súa recente maternidade. Empezo con Sofía, que me pareceu unha nova Sofía. Máis  madura, máis muller, máis delgada? É incrible, xa transcorreron case catro anos desde que ela e Tamara Echegoyen convertéronse nas únicas galegas da historia con medalla de ouro olímpica. Un fito que vai ser moi complicado de igualar. «Pasaron moi rápido, parece que foi onte cando estabamos a pelexar polo triunfo», comenta Sofía, que recoñece que si, que cambiou moito desde entón. «Madurei bastante porque me colleu moi pequena, tiña 21 anos. Aprendín a ser máis profesional porque agora teño que ocuparme de moitas máis cousas. Antes estaba nun equipo no que entre a federación e a miña compañeira Tamara facían case todo, pero agora son a patroa e a responsabilidade é miña tanto no mar como en terra coa parte loxística, os orzamentos…», relata. Cambios mentais e tamén físicos. Salta á vista. Adelgazou nove quilos. «Antes navegaba nunha clase na que era mellor o maior peso posible e agora é preferible que o peso o leve o tripulante e non a patroa. É bastante habitual neste deporte cando cambias de categoría. Non me custou demasiado. Variei a forma para comer e fun aos poucos, sen présas. Unha vida sa sen excesos e procurando evitar as graxas», comenta riseira a campioa olímpica.

En busca de patrocinadores

Cóntame que para estar nos Xogos Río hai que superar varias fases, lograr a praza para España e despois ser o mellor equipo nacional na clase 470. «É difícil, pero demos un salto grande no último mundial, onde ocupamos o posto catorce e quedámonos ás portas de obter a praza para o noso país. Somos seis parellas, pero hai tres que temos opcións», explica. As próximas citas destacadas son o campionato do mundo en Arxentina e o de Europa en Palma de Mallorca. Pero á marxe do aspecto deportivo existe un hándicap importante, o económico. «Necesitamos patrocinadores. Temos moitísimos gastos e acabóullenos o patrocinio do Concello da Coruña polo aniversario da primeira exposición de Picasso. Fíxache que temos que mandar o barco nun colector a Arxentina e como non dá tempo a que estea aquí de volta para a proba de Palma temos que alugar un, cando a maioría de equipos teñen dous en propiedade.  O problema é que estou máis pendente de buscar recursos en terra que centrada no mar, que é no que tiña que estar. É a gran diferenza entre os meses antes dos Xogos de Londres e agora. Si non nos salgue algo tirariamos tres anos de esforzo pola borda», confesa a nova Sofía Toro . Si alguén quere colaborar coa moza deportista pode pórse en contacto con ela a través da súa web www.sofiatoro.com. Outra medalla está en xogo.

Coa pequena Dalia

Sofía só ten ollos para os Xogos de Río de Janeiro e María para a súa primeira filla, Dalia, que acaba de vir ao mundo «Foi a mellor experiencia que tiven na miña vida. Dende logo por máis que queira non habería palabras para describir ou que se sinte, hai que vivilo. Xa sei que soa a tópico pero é así», comenta con emoción mentres lle dá o peito ao bebé, «Despois do parto e ou máis bonito que estou vivindo está sendo darlle ou peito», confesa María, moi agradecida aos profesionais sanitarios que a atenderon. «No hospital clínico de Santiago fixeron que en cada segundo me sentirá arroupada e sen medo. Tanto a eles como a miña matrona Marta, grazas porque fixeron que esta bonita experiencia fora inmellorable». Di que foi un parto de libro. «Natural, coma eu quería, e co meu marido (Ghaleb Jaber Martínez) á beira, que me deu tódalas forzas e amor do mundo. Saía de contas ou 16, e Dalia veu ou 17 ás 18.34 dá tarde. Cando ma puxeron non meu peito por primeira vez… Foi algo máxico», recorda. No 2016 que xa asoma polo horizonte veremos si María e Sofía van pola parejita, unha de fillos e outra de medallas olímpicas.

http://galego.lavozdegalicia.es/noticia/extravoz/2015/12/04/nueva-sofia-toro/00031449231081839899348.htm

http://galego.lavozdegalicia.es/noticia/extravoz/2015/12/04/nueva-sofia-toro/00031449231081839899348.htm